చాలా రోజుల తర్వాత బ్లాగ్ రాయాలనిపించింది....

కళ్లు కాయలు, పండ్లు .....

కళ్లు కాయలు కాసే లాగ ఎదురుచూడడం అంటే ఏమిటో నాకు ఇపుడు ప్రత్యక్షంగా తెలుస్తుంది...
కాయలు అనేకన్నాపండ్లు ...బాగా పండిన పండులు అంటే బెటర్ ఏమో...
మేటర్ లోకి వెళ్తే
బాధపడకండి ...మల్లి ఫ్లాష్ బ్యాక్ లోకి వెళ్లి చిన్నపుడు సినిమా వేస్తుందేమో అని .. ఈమెకి ఫ్లాష్ బ్యాక్ లోకి వెళ్ళడానికి tortoise తిప్పే మనిషి ఎవరో అని ,ఎన్ని tortoise డబ్బాలు కొని పెట్టిందో ఫ్లాష్ బ్యాక్ రీల్ తిప్పడానికి అని ఆలోచించి బుర్ర బద్దలు కొట్టుకోకండి ..నాకు తెలుసు బ్లాగ్ చదువుతున్న మీరు seat లోంచి లేచి వెళ్లి సుత్తి తీసుకురావడానికి బద్ధకం అని ....
పక్కాగా ఇపుడు విషయం లోకి వెళ్తాను...ఇది నా అభయ హస్తం...
నా బ్లాగ్ చదివిన కొందరు శ్రేయోభిలాషులు బాగుంది అని అంటే చెవిలో పువ్వు fruits గట్రా పెడుతున్నారు అనుకున్నా...
కాని అందరు అలానే అనేసారికి(ఏదో నేను ఫీల్ అవుతానని కూడా చెప్పి వుంటారు ) ఏదో ఒకటి...లే..కాంప్లిమెంట్ రావడమే ఆలస్యం... కిరానా షాప్ దగ్గర 9 కిలోల కంది పప్పు కొంటె అగ్గిపుల్ల ఉచితం అనే ప్రకటన చూసి పొంగిపోయిన అమ్మలక్క లాగ ఒక్కసారి మల్లి నేను నా 70MM dreams లోకి వెళ్లాను ..ఈసారి మన మెగాస్టార్ సినిమా ....
ఆపద్బాంధవుడు సినిమా లో చిరంజీవి ని చెట్టు పైకి క్రేన్ తో తీసుకెళ్తే నేను మాత్రం ..
అందరు పొగిడేసరికి నేను ఏకంగా everest పైకే వెళ్ళింది నా క్రేన్ ....వెళ్ళాను కాని కిందికి చూస్తే కళ్లు తిరిగాయి నాకు...అంత ఎత్తు నుండి భూమి ని చూసినందుకు కాదు ...సింక్ నిండా వున్నా గిన్నెలు నన్నేగుడ్లు వురిమి చూస్తున్నాయి తోమేది వుందా లేదా అని ...
మల్లి కిందికిరావడం తోమడం ఇపుడు రాయడం ...
సరే విషయానికి వస్తున్న ..
ఇంక నీ బ్లాగ్ కి కామెంట్స్ ఎలా రాయాలి అని అడిగితే అప్పటిదాకా సెట్టింగ్స్ లో ఆఫ్ లో కామెంట్స్ ని ఆన్ చేశాను ఎంతో ఆశ తో...
కానీ నా ఆశ మురిగిపోయిన ఆవకాయ అవుతుంది అని అప్పుడు అనుకోలేదు...
ఇంక అది మొదలు టీవీ 9 న్యూస్ రీడర్ అరగంటకి ఒకసారి repeat చేసే పాత వార్త ల్లాగా నా బ్లాగ్ ఓపెన్ చేసి కామెంట్స్ అనే caption పక్కన సంఖ్య పెరుగుతుంది ఏమో అని ఆత్రం అంటారు కదా దానిని infiniti తో గుణిస్తే ఎంత వస్తుందో ...(ఇపడు అంత ఓపిక లేదు లెక్క పెట్టడాని కి 1-9 కన్నా పెద్దగ వుంది కదా రాయడానికి అని రాసాను) ఇపుడు లెక్క వేసుకోండి మీరే దానితో... అంతటి ఆత్రం తో చూస్తే అందులో వుండే కామెంట్ మా ఫ్రెండ్ పంపిన తొక్కలో హాయ్ అని నేను బ్లాగ్ create చేసినపుడు పంపించిన కామెంట్...
దాని ని చూసినప్పుడల్లా మొన్నటి దాక మా ఫ్రెండ్ ని ఊహలో ఎగిరి తన్నేదాన్ని.. ఇప్పుడు దానిని తన్నితే తన్ను కే సిగ్గేస్తదేమో అనిపించేంత అసహనం బాధ ఆక్రోశం ఆవేదన అధ్యక్షా....
ఇంతటి ఆవేదన లో నూ ఆవగింజ ని 100 ముక్కలు చేస్తే అందులో ఒక గింజ అంత ఆశ నన్ను ఇంకో అడుగు వేయించింది ...
ఎవరైనా నా బ్లాగ్ చదివి కామెంట్స్ రాసారని తెలిస్తే , బయట జనాలు రాళ్ళతో కొడతారని భయపడి పర్సనల్ గా నన్ను బ్లాగ్ రాయొద్దు అని వెడుకున్నారేమో అని sign in అయి బొద్దింక తో మళ్లీ ..కళ్లు కాయలు పండ్లతో, బాగా మగ్గిన పండ్ల తో ఎదురు చూసాను...
నన్ను ఆలా వేడుకోవడానికి కూడా కీ బోర్డ్ సహకరించలేదేమో....
situation తగ్గట్టు "ఆశే నిరాశేనా బతుకంతా ఇంతేనా " ...అనే పాట అయిపోయి "నిదురపోరా తమ్ముడా" అనే పాట ప్లే అవుతుంది ..laptop లో ఇక్కడ తమ్ముడు ఎవరు లేరు కదా ఓహ్ ..రాసింది చాలు నన్నే పడుకో అంటున్నారేమో అని పడుకుంటున్నాను....

బతుకమ్మ పండగ

హా..ఇప్పుడు ఈమె బతుకమ్మ పండగ విశిష్టత ని గురించి lecture ఇస్తుందేమో అని భయపడకండి...
జీవితం లో మొదటి సారి బతుకమ్మ పండగ కి వెళ్ళాలని అనిపించిన రోజు ఈ సంవత్సరం వచ్చింది దానితో ఒకేసారి ఫ్లాష్ బ్యాక్ లోకి వెళ్లి ఈ బ్లాగ్ రాస్తున్నాను...
పండగ లో నచని ఒకే ఒక పండగ బతుకమ్మ పండగ..



నాకు గుర్తు వున్నా మొదటి బతుకమ్మ పండగ మా అమ్మమ్మ ఊర్లో జరిగిందీ...
అక్కడికి వెళ్ళడం అంటే , నాసా వాడు మార్స్ పైకి వెళ్ళినంత ఆనందం అండ్ అంతే రిస్క్ తో వున్నా పని కూడా
సెలవుల కి వెళ్లేముందు మా అన్నా మాకు పెట్టె టెస్ట్ ఎక్కాలు అప్పగించమనడం ....
అక్కడ బస్ కోసం వెయిటింగ్ అక్కడ బస్ దొరికితే వాదు నాసా వాడి రాకెట్ ఎక్కేముందు వుండె ఆనందం
అక్కడినుండి పాలకుర్తి కి ముక్కుతూ మూలుగుతూ వెళ్ళడం...అదృష్టం కొద్ది బస్ దొరికితే జనగామ లో దిగి అమ్మమ్మ వూరు బస్ కోసం వెయిటింగ్ అ లోపు న జుట్టు cutting, చందమామ పుస్తకం కొనిస్తే దానిని ఎవరు ముందు చదవాలో అని కొట్టుకోవడం..మా అన్నయ్య చదువుతుంటే వాడు నన్ను చదవనియ్యకపోవడం ...
అలా బస్ ముందుకు సాగుతుంటే వుండె ఎవేర్స్ట్ శికారం ఎక్కినంత ఆనందం వుండేది .

ఇంకా సెలవుల్లో కలిసే పెద్దమ్మ చిన్నమ్మ పిల్లలు..వాళ్ళతో కలిసి బావి దగ్గరికి వెళ్లి స్నానాలు చేయడం...
పొద్దున్నే లేచి బుక్క సిద్దయ్య షాప్ కి పరిగేతి అటుకులు తెచుకుని చై లో వేసుకుని తినడం ...పక్కన వుండె శీను అన్నా తో తొక్కుడు బిళ్ళ ఆడడం ...శని వారం అది వారం సినిమా చూడడం కోసం వేరే వల్ల ఇంటికి వెళ్ళడం
ఇంక అప్పటి బతుకమ్మపండగ అంటేఅందరికన్నా పెద్ద బతుకమ్మ ని తీసుకెళ్లాలన్న నా కోరిక ఇంక కోరిక లాగానే మిగిలిపోయింది....మా పెద్దమ్మ చిన్నమ్మా పిల్లలు ఎక్కడినుంచో పూలు తెస్తే వాళ్ల బతుకమ్మ లని వెళ్లి చూసి కొన్ని పూలు అడుక్కొచి మరీ చేయమనే దాన్ని ఐన వాళ్ళ అంత పెద్ద బతుకమ్మ లని చేసేది కాదు మా అమ్మమ్మ .
ఇంక అక్కడికేల్లె ముందు మా అమ్మమ్మ చేసే పెసరపప్పు ప్రసాదం ఎపుడు తినాల అని వుండేది.
ముందు తింటే నోట్లో పుండ్లు అవుతాయ్ అని భయపెట్టేది..పండ్ల కన్నా ప్రసాదం తినకుండా వుండడమే బెటర్ అని దాని వాసన చూస్తూ వుండేదాన్ని.దాన్ని చివరిదాకా కాపాడే బాధ్యత నా నెత్తిమీద వేసుకుని నా ముందుకు సాగే దాన్ని

ఇంక అక్కడ అందరు గంటలు గంటలు ఆడడం ,ఆడడం అనడం కన్నా ముచట్లు పెట్టుకోవడం అంటేనే బెటర్ ఏమో...
ఇంక సాయంత్రం కాస్త చీకటి అయేసరికి కదలాలని అనిపించేదేమో...సూర్యుడు కి ఓపికే వుండి ఒకే ప్లేస్ లో 24 హర్స్ వుంటే వాళ్లు కదిలే వారు కాదు ...
ఇంక అక్కడి నుండి నిమజ్జనం చేయడం కోసం చెరువు దగ్గరికి వెళ్లి అది జరిగాక ప్రసాదం కోసం గోతి కాడ నక్కల్ల్లగా చూస్తున్న మాకు నిరాశ నిస్పృహ లు ఆవహించేవి ..
ఎందుకంటే మల్లి అందరు కలిసి ఒక గ్రూప్ సాంగ్ పాడే వాళ్లు ...
అప్పుడు ఓపెన్ అయ్యేది ప్రసాదం distribution...ఇంక అప్పటి నుండి అ పండగ అంటే ఎందుకో నచేది కాదు...

ఇంక అక్కడ కట్ చేస్తే మల్లి జనగామ లో ...
స్కూల్ లో వున్నా రోజులు ...౩నెలల(త్రైమాసిక ) పరీక్షలు వస్తున్నాయంటే ముందుగ సెలవుల గురించే ఆలోచించేదాన్ని..
పరీక్షలు అవుతుంటే ఎపుడు అయి పోతాయో అని వుండే ఆత్రం మాటల్లో చెప్పలేనిది ..అన్ని పరీక్షలకన్నా, సాంఘిక పరీక్ష రోజు వుండే ఆనందం అంతా ఇంతా కాదు..ఎపుడు objective పత్రం ఇస్తారో ఎపుడు multiple choice టిక్ చేసి ఇంటికి వస్తానో అని వుండేది...
రాగానే సెలవుల్లో చేసే పిండి వంటలూ అ ప్రోగ్రాం ప్రేపరే చేసే పిండి అబ్బోఒ...పెద్ద తతంగం .....ఇంట్లో బట్టలు వుతికే కర్ర ని బాట్ లాగ , న దగ్గర వున్నా బాతు బొమ్మ ని బాల్ లాగ ఆడే క్రికెట్ ...iన్ట్లో వాళ్లు తెచే కోత బట్టలు
తెచినంక నచలేదని అలగడము


చినపుడు బతుకమ్మ లని పట్టుకుని పోవడం ఆ రోజు నాకు నచని పట్టు డ్రెస్ వేసి తీసుకెళ్లాలని ,పట్టు వదలని విక్రమర్కురలిలాగా పట్టుదలతో వుండే మా అమ్మ నన్ను చాల సంవత్సరాలు హింస పెట్టింది.
అలాంటి గడ్డు సమయం లో నాకు సపోర్ట్ గ నిలిచేది మా నాన్న ఒక్కరే ...ఇంకా మా అన్నయ్య ల సంగితి చెప్పడానికేముంది ..నన్ను అలా తీసుకెళ్తూ వుంటే ఒకలాంటి రాక్షసానందం పొందే వాళ్లు .
అక్కడికి వెళ్ళాక అమ్మలక్క ల ముచట్లు..ఎవరు ఎ చీర కట్టుకున్నారు evaఋ ఎ నగలు వేసుకున్నారు అని చూడదినికి వస్తరెమొఅ ని అనిపించేది...
దీనికి తోడూ మా ఊరి కేబల్ నెట్వర్క్ వాదు వాచి వీడియో తీయడం పండగ హై లైట్ ...
ఎపుడు బతుకమ్మ లనితీస్తారో ఇంటికి వెళ్తామో అ ని వుండేది....
అలా చూసి చూసి విసిగి పాయిన నెను ఒక రోజు తెలివిగా మా అమ్మ తో ఒట్టు వేయించుకుని బతుకమ్మ పండగ కి దుమ్మ కొట్టడం ఆరంభించాను....అపుడు పొందిన ఆనందం అంతా ఇంతా కాదు...ఆనందం తో పాటు తిట్లు అనే అక్షింతలు కూడా పడ్డవి....అ టార్చర్ కన్నా తిట్లే బెటర్ అనిపించేది...
ఇంక దసరా రోజు ముందు రోజు తీసిన వీడియో ని టెలికాస్ట్ చేయడం కేబుల్ వాడి ప్రత్యేకత....


పెళ్లి అయ్యాక ఇపుదు రెండవ బతుకమ్మ నాకు
కాని ఎపుడు లేని వింత కోరిక పుట్టింది బతుకమ్మ పండగ కి వెళ్లాలని...
ఈ సిటీ లో పెట్టట్లేదని నేను బాధపడ్డాను...
నా బాధ ఆ భగవంతుడు చూడలేక సరేలే...ఈ సంవత్సరం ఇక్కడ మొదటి సారి పండగ పెడుతున్నాము, మీరు మీ పాక ప్రావీణ్యాన్ని చూపెట్టడానికి వంటలు కూడా తీసుకు రావొచ్చు , ఉదయం ౧౧ నుండి ౬ గంటల వారకి కార్యక్రమం అని ఒక ప్రకటన online లో చూడగానే ప్రాణం లేచి వచ్చింది...
ఇంత ప్యార్ ఎందుకు వచ్చింది అని మీరు నన్ను అడిగితే దాని సమాధానం నా దగ్గర కూడా లేదు ,నాకూ ఇంత వారకి తెలియని ప్రశ్న లాగానే వుంది అది...
పండగ రోజు రానే వచ్చింది...

మార్నింగ్ 6 కళ్ళ లేచి రెడీ అయ్ 11 కల్లా అక్కడుండలి అనుకున్నా నేను లేచేసరికే 10 అయ్యింది వెంటనే లేచి రెడీ అవకుండా.. టీ తాగుతూ మా వారితో asusual గా college flashback లోకి వెళ్లి సినిమా స్టార్ట్ చేశాను
ఇంక అక్కడినుండి Minneapolis కి రావడానికి గంట పట్టింది
ఇంకా రెడీ అవుతుంటే మా ఫ్రెండ్ కాల్ చేసి బతుకమ్మని వెళ్లి చూసి రా next year చేదు వు లే అని నిరుత్సాహ పరిచింది . మా వారు కూడా వద్దు అనేసరికి ఇంక లాభం లేదు అని వదిలేసాను...
కాని sudden గ చంద్ర ముఖి సినిమా లో జ్యోతిక లాగ ఒకేసారి లేదు నెను బతుకమ్మ ని తీసుకెళ్తాను అని ఆవేశ పడ్డాను.
నా ఆవేశానికి మా వారు కూడా అడ్డుకట్ట వేయలేకపోయారు....
ఆవేశం కాస్త షాప్ కి వెళ్ళడానికి ఊతం ఇచ్చింది .
ఇండియా లో ఒకసారి కూడా వెళ్లలేదు ఇపుడు ఇక్కడ వెళ్ళడం ఏంటని ...వెంటనే ఇంట్లోకి వచ్చి రెడీ అయ్యాము..
అక్కడికి వెళ్లి జనాలని చూసే సరికి ఎందుకు వచము ర దేవుడా అని ఫీల్ అయి మొతానికి ఎంటర్ అయ్యాము
ఇంక అక్కడికెళ్ళి తిన్నాక ఆడడం స్టార్ట్ అయ్యింది...
ఇంక అలా స్టార్ట్ చేసిన ఆట ఆపాలని ఎవరు అనుకోకుండా కంటిన్యూ చేస్తూనే వున్నారు
అలా ఆడగా ఆడగా ఒక శుభ సమయాన అట నిఆపేశారు ..
నా జన్మ ధన్యం అయ్యింది అనుకున్నాను ..ఇంక మధ్యలో ఇండియా నుండి వచ్చిన ఒక ముసలామె ఆవేశపడి అక్కడున్న పెద్ద దిక్కు ఆమె కనుక మంగళ హారతులు అవి ఇవి పాడమని హింస పెట్టసాగింది..
ఇంక లాభం లేదనుకుని మేము మీరు పాడండి మేము వింటాము..మాకు పుణ్యం వస్తుంది అని ఒక పుణ్యాత్మురాలు సలహా పడేసింది...
ఎట్టకేలకు అక్కడి నుండి నిమజ్జనం జరిగాక ..ప్రైజ్ distribution చేపట్టారు..బతుకమ్మ చేసిన అందరికి ఒక ఫ్లవర్ వస్ ఇచేసరికి...నా ప్రైజ్ మిస్ అయ్యిందే అని ఫీల్ అయ్యాను.నా ఫీలింగ్ ని చూడలేక మా వారు నన్ను ఓదార్చారు..
ఇంక అలా మేము అక్కడ అలాగా పండగ ముగిసాక ఇంటికి తిరిగి వచ్చాము.

గుండె నొప్పి

గుండెనొప్పి టైటిల్ వినగానే నాకేదో నిజంగానే heartpatient అనుకునేరు అంత లేదు మనకి ....
అనుకోకుండా నాకు ఒక రోజు గుండె నొప్పి వచ్చినట్టు అయ్యింది
మామూలుగానే తెలుగు సినిమాల ప్రభావం విపరీతం గా వున్నా అ వయసులో...సినిమా లో చివరి దశ లో వున్నా హీరోయిన్ లాగా చచ్చిపోయే లోగ కోరికలు ఏమైనా మిగిలి వున్నాయా అని ఆలోచించాను...అప్పటికి shah rukh khan ని లైవ్ లో చూడాలని వుండే కోరిక తప్ప ఏమి లేదు ...
అ ఆకోరిక కోరిక లాగానే మిగిలివుంటుందని అప్పటికి ఇంక తెలియని తెలుగు సినిమాలో శ్రీలక్ష్మి మనస్తత్వం.
ఇంక వెంటనే నాకు గుండె నొప్పి అంటే ఎలాగు మా అమ్మ నమ్మదని నాకు అర్ధం అయింది...అప్పటికే ఇంక నా గుబులు ఏమిటంటే ఈ చావు నన్ను ,ఆ రాత్రి మా అమ్మ కిచెన్ లో చేసే చికెన్ ని నన్నువేరు చేస్తుందని ఒక బెంగ తో ...ఎలాగైనా సరే చికెన్ ఆస్వాదిస్తూ తినాలనే పిచ్చి లో ఇంక బతకాలని ప్రేరేపించింది..
వెంటనే మా చిన్న అన్నయ్య తో నా గుండె నొప్పి విషయం చెప్పను వెంటనే మా అన్నయ్య తెలుగు సినిమాలో శోభన్ బాబు లాగ విపరీతం గా స్పందించి వాయువేగం తో నన్ను మా ఫ్యామిలీ అనాలో మా ఊరి డాక్టర్ అనాలో శ్రీహరి డాక్టర్ దగ్గరికి తీసుకెళ్తున్నాడు...
అ టైం లో కూడా నవ్వొచిన విషయం ...
ఎందుకంటే అప్పటికే నాకు ఫ్యామిలీ & టౌన్ డాక్టర్ దగ్గరికి వైద్య సహాయమ కోసం తీసుకున్న దాంట్లో నేను ఒకదాన్ని కాబట్టి...
వెంటనే ఫ్లాష్ బ్యాక్ gurthochhi navvukunnanu ....
నాకు ఊహ తెలిసినప్పటి నుండి ఎప్పుడు వెళ్ళినా ఒకే ఆర్డర్ లో తను చేసే చికిత్స ని చూసి నవ్వాలో ఏడవాలో తెలియని పరిస్థితి....
మనకి జ్వరం వచ్చినా కాళ్ళ నొప్పి , కళ్ళ నొప్పి ఐన...వెంటనే వెళ్ళగానే stethoscope తీయడం... ఆ తర్వాతా మందులు రాయడం... ఆయనకి డబ్బులు ఇవ్వడం ఇలా సాగేది.
మళ్లీ ఇపుడు story లోకి వద్దాము ..
అలా వాయు వేగం తో దూసుకు పోతున్న మేము వెంటనే డాక్టర్ క్లినిక్ ని చేరుకున్నాము
అసలే విపరీతమైన గుండె నొప్పి తో వున్నా నేను మరియు చెల్లి కి ఏమవుతుందో అని టెన్షన్ గా వున్నా మా అన్నయ్య, నేను ... ఆ డాక్టర్ ని కలిసాము
వెంటనే మా మా చెల్లి కి గుండె లో నొప్పి అని చెప్పాడు..నింపాదిగా షరామాములుగానే మా డాక్టర్ స్తేత స్కోప్ తీసాడు...వెంటనేనకు నవ్వొచింది ...అపుడు గుండ ఎనొప్పి వుందన్న ఎఫ్ఫెచ్త్ కనపడడానికి అని నవ్వు ఆపుకోవాల్సి వచ్చింది ...
తన మార్క్ dialogues తో మందులు రాయడం.. మేము వాటిని తెచ్చుకోవడం రెండు జరిగిపోయి
వెంటనే ఇంటికి తిరిగి వచ్చిన నేను మా అమ్మ తో ..."అమ్మ నాకు గుండె నొప్పి... నాకు ఎలాగో అవుతుంది
నేను ఇంక బతకను" అని భారీ dialogues చెప్తున్న నాకు, మా అమ్మ నుండి అన్తకుమున్దు లేని సానుభూతి లభించేసరికి కొంచెం కుదుట పడ్డాను.
వెంటనే మా అమ్మ కన్నాంబ level లో చనిపోయే కూతురికి ఇష్టమైన చికెన్ ,అన్నం కలిపి తినిపించేసరికి...
ఒంట్లో 1000 volts ప్రవిహించినట్టయింది..
అపుడు కడుపు నిండా అన్నం తిన్న నేను వెంటనే నేను ఫాం లోకి వచ్చిన రజిని లాగ రెచ్చిపోయేసరికి అందరికి అప్పుడు అర్ధం అయ్యింది ....
నేను ఆకలి తో గుండె నొప్పి అని వాళ్ళని చావగొట్టానని..

ఒక రోజు నాకు మా వారు మురళీకృష్ణ నాకు బ్లాగ్ రాస్తే నువ్వు సొంతగా డబ్బు సంపదిన్చోచు అని ఇచిన సలహా తో ఒకే సరి
(70MM)వెండి తెరలో కి వెళ్లి అవును కదా అనుకుని బ్లాగ్ క్రేఅతే చేశాను...
తర్వాత ఏమి రాయాలో అర్ధం కాకుండా ఆలోచిస్తుంటే ఒక ఐడియా వచ్చింది అదే నా వంటల ప్రయోగాలు...
వెంటనే create చేశాను కానీ ఒకేసారి మల్లి ఒక అనుమానం ...ఇలాంటి వంటలు చాల online వున్నాయ్ అకడ నా బ్లాగ్ ఎవరు చదువుతారు అని...

అల మొదలు పెటిత్న నా బ్లాగ్ ౩ రోజుల అవ్రకి చూడడమే కాని రాయలేదు
కానీ నిన్న రాత్రి మా ఫ్రెండ్ నకు ఒక కామెంట్ పంపింది ఏదో నాకు ఫోల్లోవేర్స్ వున్నారని ఆనందించి కామెంట్ ఓపెన్ చేస్తే అందులో హాయ్ అని ఒక మెసేజ్ పెట్టింది మా ఫ్రెండ్ సుధా...
వెంటనే దానిని ఒక తన్ను తన్నాలని అనిపించింది కాని ఏం లాభం తన్నడానికి ఇది ఇక్కడ లేదు బతికిపోయింది .
ఇంక ఎ రోజు మా అన్నయ్యలకి న బ్లాగ్ విష్యం చెప్పిన తర్వాత మా అన్నయ్య ఇచ్చిన ప్రోత్సాహం మరియు ఇంక వేరే బ్లాగ్స్ వివరాలు బ్లాగ్స్ ఎలా రాయలో అనే ఫైల్ గట్ర పంపితే అ లింక్స్ చూసి ఏముంది లే రాయడం అని అనుకున్నా దానితో ఆకాశపు అంచులోకి వెళ్లాను మళ్లీ కిందికి రావదినికి బ్లాగ్ స్టార్ట్ చేయాల్సి వచ్చింది
అది స్టార్ట్ చేసాక కానీ నాకు అర్ధం కాలేదు సీత ని ప్రేమించడం అంత వీసీ కాదని
ఎలాగో అలాగా వుత్సాహం తో మొదలు పెట్టాలని డిసైడ్ అయ్యాను.
చివరకి ఇలా స్టార్ట్ చేస్తున్న..ఏమి రాయాలో తెలియక ఎ బ్లో గ్రయడం స్టార్ట్ చేశాను
మా పెద్దన్నయ్య ఇచిన సలహాలు మరియు ప్రోత్సాహం తో ఏదో ఒకటి రాద్దామని మొదలు పెట్టన్ను
ఇంక అపెద్దమనుకుంటున్న అని రాసిన అం బ్లాగ్ చుసిన మా అన్నయ్య నన్ను నేగితివే థింకింగ్ ఫెలో అని తిటిఇనందుకు ఇంక లాభం లేదు ఎ అవమానం బరించాకూదాదు అనుకుని పిన మీరు చదివినది అంత rasaanu

Hiii...